Τό παρακάτω κείμενο τό πήραμε ἀπό τό ἱστολόγιο Sic transit mundi gloria τοῦ ArTaXiA , τόν ὁποῖο καί εὐχαριστοῦμε.
Εἶναι θλιβερὸ τὸ πὼς ἡ ἀνθρώπινη ψυχὴ μαραζώνει ἔπειτα ἀπὸ μία μικρὴ ἀλλὰ παρατεταμένη ἔκθεση στὴν ἀπόγνωση. Ὅπου κι ἂν στρέψω τὸ κεφάλι μου, κατήφεια καὶ παραίτηση. Ἂν τὸ καθημερινὸ ἄκουσμα τῶν ἔντεχνα ἐνορχηστρωμένων δελτίων εἰδήσεων ἐπὶ ἔξι μόλις μῆνες κατάφερε νὰ ἀποδιώξει κάθε ψῆγμα χαρᾶς, ἐλπίδας καὶ γαλήνης ἀπὸ τὶς ψυχὲς τῶν Ἑλλήνων, τότε ἀναρωτιέμαι τί ἀποτέλεσμα θὰ εἶχε ἕνα ὀλέθριο γεγονός, ἂς ποῦμε ἕνας πόλεμος, μία γενικὴ στράτευση, ἢ ἕνας βαρὺς καὶ γενικευμένος λοιμός.
Ἡ βασικὴ μέθοδος ἐλέγχου τῶν μαζῶν εἶναι γνωστὴ καὶ πολὺ παλαιά. Ἐγχειρίδια ἀπὸ τὰ ἑβραϊκὰ ἀπόκρυφα πρωτοκόλα, τὸ πόνημα τοῦ Sun Tzu, ὁ "Ἡγεμόνας", τὰ κείμενα τοῦ Giulio Mazzarino, ἡ σκέψη τοῦ Le Bon, ἀκόμα καὶ μία προσεκτικὴ ματιὰ στὶς μεθόδους τοῦ Goebels, ἀποκαλύπτουν τὸ σχέδιο τῶν ἐξουσιαστῶν ἀπέναντι στὴν ἀφέλεια τῶν ἐξουσιαζομένων.
Τὰ βήματα a posteriori φαίνονται τόσο ἁπλά...
Πρῶτα δελέασαν τὶς ψυχὲς μὲ ἀπολαύσεις, ἡδονὲς καὶ ἀπατηλὲς χαρές. Ἐπέτρεψαν στὸν κόσμο νὰ ἀπολαμβάνει χωρὶς ὅριο, τὸν ἀπομάκρυναν ἀπὸ τὴν αἴσθηση τοῦ μέτρου, τοῦ ἄριστου, τοῦ ὠφέλιμου. Ἰνστιτοῦτα αἰσθητικῆς, προϊόντα περιποίησης, πολυθρόνες ποὺ κάνουν μασάζ, "κωλάδικα", ξαπλῶστρες στὶς παραλίες, ὀκτὼ ἀερόσακοι, ζάντες ἀλουμινίου, Chateubriand καὶ Nighiri Sushi, ἁρμόζουν στὸν Ἕλληνα ἐργαζόμενο, ὅσο ἡ φράση τοῦ αὐτοκράτορα Νέρωνα, ποὺ ὅταν ἐπιτέλους ἀποπεράτωσε τὴν "Sublaquem" villa του μὲ τὶς τρεῖς τεχνητὲς λίμνες καὶ τὰ περισσότερα ἀπὸ 1000 δωμάτια ἀναφώνησε: "Τώρα ἐπιτέλους θὰ ζήσω σὰν ἄνθρωπος."
Καὶ ἀφοῦ ἡ ψυχὴ ἔχασε τὸ σφρῖγος της ἀπὸ τὶς ἀπολαύσεις, ἦταν ἡ ὥρα νὰ τῆς ἀφαιρεθεῖ καὶ ἡ πίστη, ὁ μοναδικὸς φορέας ἠθικῆς ποὺ ὑπῆρχε στὴν καρδιὰ τῶν Ἑλλήνων. Τὰ δελτία γέμισαν μὲ ἀναφορὲς σὲ "κολασμένους" παπάδες, "παιδοφίλους" ἱερωμένους, τὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο τῆς ἐκκλησίας ἀγνοήθηκε καὶ στὴ θέση αὐτοῦ τὰ πάθη μεμονωμένων διεφθαρμένων ἀνθρώπων προβλήθηκαν, ὁ ρόλος τῆς ἐκκλησίας ὡς πηγὴ ἐλπίδας καὶ ἠθικοῦ καθοδηγητῆ τῶν Ἑλλήνων ἀπετάχθη. Ὁ Ἕλληνας ἔχασε τὴν πίστη του, κι ὅταν πλέον δὲν ἔχεις Θεὸ νὰ πιστέψεις, πιστεύεις σὲ ὅ,τι σου ποῦν. Ἡ ἀναγραφὴ τοῦ θρησκεύματος ἀπεδείχθη παραβίαση τῶν προσωπικῶν δεδομένων, τὸ νὰ σὲ παρακολοθοῦν 20 κάμερες σὲ μία διαδρομὴ ἀπὸ τὸ Σύνταγμα μέχρι τὴ Βουλιαγμένη πάλι, ὄχι...
Ἡ ἀποστέρηση τῆς οἰκονομικῆς ἀνεξαρτησίας ἦταν τὸ ἑπόμενο βῆμα. Ὁ Ἕλληνας εἶχε πάντα κομπόδεμα, ἐνῷ δὲν εἶχε χρέη. Μὲ 1.000.000 ἐνεργοὺς χρηματιστηριακοὺς κωδικοὺς τὸ 1999 καὶ μέσες ἀπώλειες μεγαλύτερες του 80%, ὑπολογίζεται πὼς κάθε ἑλληνικὸ νοικοκυριὸ ἔχασε περὶ τὰ 10.000 Εὐρὼ τὰ ὁποῖα δὲν ἀνακτήθηκαν ποτέ. Στὴ συνέχεια, ὁ πακτωλὸς τῶν φθηνῶν ἐπιτοκίων ἔριξε τέτοια δάνεια στὴν ἀγορὰ ποὺ σήμερα, ἀνάμεσα σὲ 100 Ἕλληνες, ζήτημα νὰ βρεθεῖ ἕνας χωρὶς δανειακὲς ὑποχρεώσεις. Ἔτσι ὁ Ἕλληνας ἀπὸ οἰκονομικὰ ἀνεξάρτητος καὶ μὲ δικό του σπίτι, βρέθηκε χωρὶς ἀποταμιεύσεις καὶ μὲ σπίτι ὑποθηκευμένο.
Ἡ συνέχεια δὲν εἶναι δύσκολο νὰ πιθανολογηθεῖ. Ὅταν χρωστᾶς καὶ δὲν ἔχεις ἀποταμιεύσεις, ἡ μόνη σου πηγὴ εἰσοδήματος εἶναι ἡ ἐργασία σου. Προσπαθεῖς λοιπὸν νὰ τὴ διατηρήσεις μὲ κάθε κόστος. Bingo! "Κάθε κόστος" σημαίνει πὼς θὰ δουλέψεις ὑπερωρίες ποὺ δὲν θὰ πληρωθεῖς, θὰ δουλέψεις Σαββατοκύριακα, θὰ σοὺ "φᾶνε" τὴ θερινή σου ἄδεια, ἢ θὰ σοῦ τὴ δώσουν τὸν Μάϊο ποὺ θὰ σοῦ εἶναι ἄχρηστη καὶ τὸν Αὔγουστο θὰ λιώνεις στοὺς πυρωμένους δρόμους μὲ ἕνα μαντήλι στὸ μέτωπο σὰν τὸν Ψαρόγιαννο, θὰ κάνεις τὸν καραγκιόζη, ὑπομένοντας κάθε εἴδους προσβολὴ καὶ ἐξευτελισμό, καὶ ἂν κάνεις τὸ σφάλμα νὰ παραπονεθεῖς θὰ σοὺ ὑποδειχθεῖ εὐγενικὰ τὸ κλασὲρ μὲ τὰ 6000 βιογραφικὰ ποὺ ἀναμένουν πρόσληψη.
Νοιώθεις τώρα ἠλίθιος, κορόϊδο, σοῦ τὴν ἔφεραν, ἔτσι; Πόσο ἀφελὴς ἤσουν;
Ἡ ἑπόμενη κίνηση τῶν ἐξουσιαστῶν συνοψίζεται στὸ ἑξῆς: "Φταῖμε Ὅλοι!" Ἀχαχαχαχαχαχαχα. Τί ἄλλο θὰ ἀκούσω μεγαλοδύναμε! Ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 2010, διαβάζω ἀκούω καὶ βιώνω ἕνα κλῖμα συλλογικότητας στὴν παρακμὴ ἄνευ προηγουμένου. Καθοδηγοῦν τὸν Ἕλληνα νὰ πιστέψει πὼς φταίει ἐκεῖνος ποὺ ὁ Ἐφοριακὸς δὲν ἐλέγχει τὸν φοροδιαφεύγοντα, πὼς φταίει ἐκεῖνος ποὺ ὁ "Εὐαγγελισμὸς" ἔχει ἑξήντα διορισμένους κηπουροὺς χωρὶς καν κῆπο, ποὺ ὁ Μαγγίνας εἶχε Πακιστανοὺς "φιλοξενούμενους", ποὺ ἡ ἰδιοκτησία Κυριακοῦ στὸν Πόρο διαθέτει καταπατημένο αἰγιαλό. Ἐπίσης ὁ Ἕλληνας ὀφείλει νὰ νιώσει πὼς φταίει ποὺ οἱ δρόμοι στὴ χώρα κοστίζουν ἔξι φορὲς περισσότερο ἀπὸ τὸ σύνηθες, βράχοι πέφτουν στὰ Τέμπη καὶ καταπλακώνουν διερχόμενα αὐτοκίνητα, ἀστυνομικοὶ πυροβολοῦν δεκαπεντάχρονους καὶ τοὺς σκοτώνουν, ἐνῶ ὁ Χριστοφοράκος φεύγει σὰν κύριος ἀπὸ τὴ χώρα καὶ τελικὰ ἀθωώνεται.
Νοιώθεις πώς φταῖς ἀνόητε; Καὶ βέβαια ΟΧΙ! Θέλεις νὰ διαμαρτυρηθεῖς, νὰ βγεῖς στοὺς δρόμους, τὸ αἷμα σου βράζει.
Σχεδίου συνέχεια: "Δὲν Ὑπάρχει Ἐλπίς. Κάτσε στ' Αὐγά σου!" Οἱ ἀγανακτισμένοι πολίτες ποὺ βλέπουν τὴ ζωή τους νὰ εὐτελίζεται εἶναι "ταραξίες ποὺ παραμποδίζουν τὴν εὔρυθμη λειτουργία τῆς κοινωνίας". Οἱ συνταξιοῦχοι ποὺ χώνονται στοὺς κάδους τῶν σκουπιδιῶν στὶς λαϊκὲς γιὰ κανένα φύλλο μαρούλι καὶ λίγο σπανάκι, παραλληλίζονται ἀπευθείας μὲ διακόσιους τραμπούκους ποὺ ρίχνουν μολότωφ. Οἱ ὁποῖοι τραμποῦκοι ἔχουν τόση σχέση μὲ τὴν ἐργασία καὶ τὴν ἀγανάκτηση ποὺ τὰ νέα μέτρα ἔφεραν, ὅση ὁ Τζίγγερ μὲ τὴν Κανέλλη.
Τί σοῦ ἔκαναν βρὲ φουκαρά; Σ' ἔμαθαν νὰ ζεῖς μὲ πράγματα ποὺ δὲν χρειαζόσουν καν, ποὺ δὲν τὰ ζήτησες καὶ ποὺ δὲν εἶχες νὰ τὰ πληρώσεις. Σ' ἔβαλαν νὰ δανειστεῖς γι’ αὐτὰ καὶ τώρα σ' ἔχουν στὸ χέρι. Δὲν ἔχεις ἠθικὸ ἀπόθεμα μέσα σου, γιατί σοῦ κλόνισαν τὴν πίστη, δὲν μπορεῖς νὰ διαμαρτυρηθεῖς γιατί θὰ χάσεις καὶ τὰ 1000 Εὐρὼ ποὺ παίρνεις. Μὴ διανοηθεῖς κάν νὰ βγεῖς στοὺς δρόμους, θὰ εἶσαι ἕνας ἀλήτης ταραξίας, ἄσε ποὺ δὲν θὰ καταφέρεις καὶ τίποτα. Καὶ ἐπιπλέον: Γιὰ ὅλα αὐτὰ εἶσαι ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΣ.
Θοῦ Κύριε!
Κατὰ τὰ λοιπά, ἡ ἐπίθεση τοῦ Ἰσραὴλ εἶναι κίνηση αὐτοάμυνας, ἐνῷ ὁ πεινασμένος Παλαιστίνιος ποὺ ἀγωνίζεται γιὰ πόσιμο νερό, τρομοκράτης. Τὰ μέσα ἀσχολήθηκαν μὲ αὐτό, ὄχι περισσότερο ἀπ’ ὅσο χρειάζομαι γιὰ νὰ κάνω ἕνα ζεστὸ μπάνιο, ἐνῷ ἡ μόνη πληροφορία ποὺ ἀποκόμισα ἀπὸ τὸ συμβὰν εἶναι πὼς τὸ Ἰσραὴλ ἔχει ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ στρατιωτικὸ ἐκπρόσωπο. Κι ἐσὺ τώρα προχωρᾶς μὲ σουγιὰ ἀπέναντι στὸ αὐτόματο ὅπλο. Κα-κο-μοὶ-ρη!
"Καὶ τί νὰ κάνω;" μοῦ ἀπευθύνει τὴν ἐρώτηση ἡ καλή μου, τώρα ποὺ διαβάζει αὐτὸ τὸ κείμενο.
"Κάνε τὸ δικό σου Πρόβλημα, Δικό τους", τῆς ἀπαντῶ!
Ἂν χάσεις τὴ δουλειά σου αὔριο εἶναι δικό σου πρόβλημα. Ἂν παραιτηθεῖτε ὅλοι αὔριο, τὸ πρόβλημα παύει νὰ εἶναι δικό σου καὶ γίνεται τοῦ ἐργοδότη. Ἂν καθυστερήσεις μία δόση, τὸ πρόβλημα τὸ ἔχεις ἐσύ. Ἂν γιὰ τρεῖς μῆνες ὅλοι οἱ δανειολῆπτες π.χ. τῆς Eurobank καθυστερήσετε τὶς δόσεις σας, τὸ πρόβλημα τὸ ἀποκτᾶ ἡ τράπεζα. Ἂν δὲν θέλεις νὰ παραιτηθεῖς, πήγαινε στὴ δουλειά σου κανονικὰ καὶ μὴν κάνεις τίποτα. Μεῖνε ἀκίνητος σὰν τὸν Βούδα ὅλη τὴ μέρα. Ἀλλὰ ὄχι μόνος σου. Κάντε τὸ ὅλοι μαζὶ στὸ τμῆμα. Ἕνας ἐργαζόμενος εἶναι ἀναλώσιμος. Χίλιοι ταυτόχρονα ὄχι. Μία δόση σὲ καθυστέρηση εἶναι κάτι τὸ τετριμμένο. Δέκα χιλιάδες ταυτόχρονα, ἀποτελοῦν συστημικὸ κίνδυνο.
Ξυπνῆστε Ἐπιτέλους!
Εἶναι θλιβερὸ τὸ πὼς ἡ ἀνθρώπινη ψυχὴ μαραζώνει ἔπειτα ἀπὸ μία μικρὴ ἀλλὰ παρατεταμένη ἔκθεση στὴν ἀπόγνωση. Ὅπου κι ἂν στρέψω τὸ κεφάλι μου, κατήφεια καὶ παραίτηση. Ἂν τὸ καθημερινὸ ἄκουσμα τῶν ἔντεχνα ἐνορχηστρωμένων δελτίων εἰδήσεων ἐπὶ ἔξι μόλις μῆνες κατάφερε νὰ ἀποδιώξει κάθε ψῆγμα χαρᾶς, ἐλπίδας καὶ γαλήνης ἀπὸ τὶς ψυχὲς τῶν Ἑλλήνων, τότε ἀναρωτιέμαι τί ἀποτέλεσμα θὰ εἶχε ἕνα ὀλέθριο γεγονός, ἂς ποῦμε ἕνας πόλεμος, μία γενικὴ στράτευση, ἢ ἕνας βαρὺς καὶ γενικευμένος λοιμός.
Ἡ βασικὴ μέθοδος ἐλέγχου τῶν μαζῶν εἶναι γνωστὴ καὶ πολὺ παλαιά. Ἐγχειρίδια ἀπὸ τὰ ἑβραϊκὰ ἀπόκρυφα πρωτοκόλα, τὸ πόνημα τοῦ Sun Tzu, ὁ "Ἡγεμόνας", τὰ κείμενα τοῦ Giulio Mazzarino, ἡ σκέψη τοῦ Le Bon, ἀκόμα καὶ μία προσεκτικὴ ματιὰ στὶς μεθόδους τοῦ Goebels, ἀποκαλύπτουν τὸ σχέδιο τῶν ἐξουσιαστῶν ἀπέναντι στὴν ἀφέλεια τῶν ἐξουσιαζομένων.
Τὰ βήματα a posteriori φαίνονται τόσο ἁπλά...
Πρῶτα δελέασαν τὶς ψυχὲς μὲ ἀπολαύσεις, ἡδονὲς καὶ ἀπατηλὲς χαρές. Ἐπέτρεψαν στὸν κόσμο νὰ ἀπολαμβάνει χωρὶς ὅριο, τὸν ἀπομάκρυναν ἀπὸ τὴν αἴσθηση τοῦ μέτρου, τοῦ ἄριστου, τοῦ ὠφέλιμου. Ἰνστιτοῦτα αἰσθητικῆς, προϊόντα περιποίησης, πολυθρόνες ποὺ κάνουν μασάζ, "κωλάδικα", ξαπλῶστρες στὶς παραλίες, ὀκτὼ ἀερόσακοι, ζάντες ἀλουμινίου, Chateubriand καὶ Nighiri Sushi, ἁρμόζουν στὸν Ἕλληνα ἐργαζόμενο, ὅσο ἡ φράση τοῦ αὐτοκράτορα Νέρωνα, ποὺ ὅταν ἐπιτέλους ἀποπεράτωσε τὴν "Sublaquem" villa του μὲ τὶς τρεῖς τεχνητὲς λίμνες καὶ τὰ περισσότερα ἀπὸ 1000 δωμάτια ἀναφώνησε: "Τώρα ἐπιτέλους θὰ ζήσω σὰν ἄνθρωπος."
Καὶ ἀφοῦ ἡ ψυχὴ ἔχασε τὸ σφρῖγος της ἀπὸ τὶς ἀπολαύσεις, ἦταν ἡ ὥρα νὰ τῆς ἀφαιρεθεῖ καὶ ἡ πίστη, ὁ μοναδικὸς φορέας ἠθικῆς ποὺ ὑπῆρχε στὴν καρδιὰ τῶν Ἑλλήνων. Τὰ δελτία γέμισαν μὲ ἀναφορὲς σὲ "κολασμένους" παπάδες, "παιδοφίλους" ἱερωμένους, τὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο τῆς ἐκκλησίας ἀγνοήθηκε καὶ στὴ θέση αὐτοῦ τὰ πάθη μεμονωμένων διεφθαρμένων ἀνθρώπων προβλήθηκαν, ὁ ρόλος τῆς ἐκκλησίας ὡς πηγὴ ἐλπίδας καὶ ἠθικοῦ καθοδηγητῆ τῶν Ἑλλήνων ἀπετάχθη. Ὁ Ἕλληνας ἔχασε τὴν πίστη του, κι ὅταν πλέον δὲν ἔχεις Θεὸ νὰ πιστέψεις, πιστεύεις σὲ ὅ,τι σου ποῦν. Ἡ ἀναγραφὴ τοῦ θρησκεύματος ἀπεδείχθη παραβίαση τῶν προσωπικῶν δεδομένων, τὸ νὰ σὲ παρακολοθοῦν 20 κάμερες σὲ μία διαδρομὴ ἀπὸ τὸ Σύνταγμα μέχρι τὴ Βουλιαγμένη πάλι, ὄχι...
Ἡ ἀποστέρηση τῆς οἰκονομικῆς ἀνεξαρτησίας ἦταν τὸ ἑπόμενο βῆμα. Ὁ Ἕλληνας εἶχε πάντα κομπόδεμα, ἐνῷ δὲν εἶχε χρέη. Μὲ 1.000.000 ἐνεργοὺς χρηματιστηριακοὺς κωδικοὺς τὸ 1999 καὶ μέσες ἀπώλειες μεγαλύτερες του 80%, ὑπολογίζεται πὼς κάθε ἑλληνικὸ νοικοκυριὸ ἔχασε περὶ τὰ 10.000 Εὐρὼ τὰ ὁποῖα δὲν ἀνακτήθηκαν ποτέ. Στὴ συνέχεια, ὁ πακτωλὸς τῶν φθηνῶν ἐπιτοκίων ἔριξε τέτοια δάνεια στὴν ἀγορὰ ποὺ σήμερα, ἀνάμεσα σὲ 100 Ἕλληνες, ζήτημα νὰ βρεθεῖ ἕνας χωρὶς δανειακὲς ὑποχρεώσεις. Ἔτσι ὁ Ἕλληνας ἀπὸ οἰκονομικὰ ἀνεξάρτητος καὶ μὲ δικό του σπίτι, βρέθηκε χωρὶς ἀποταμιεύσεις καὶ μὲ σπίτι ὑποθηκευμένο.
Ἡ συνέχεια δὲν εἶναι δύσκολο νὰ πιθανολογηθεῖ. Ὅταν χρωστᾶς καὶ δὲν ἔχεις ἀποταμιεύσεις, ἡ μόνη σου πηγὴ εἰσοδήματος εἶναι ἡ ἐργασία σου. Προσπαθεῖς λοιπὸν νὰ τὴ διατηρήσεις μὲ κάθε κόστος. Bingo! "Κάθε κόστος" σημαίνει πὼς θὰ δουλέψεις ὑπερωρίες ποὺ δὲν θὰ πληρωθεῖς, θὰ δουλέψεις Σαββατοκύριακα, θὰ σοὺ "φᾶνε" τὴ θερινή σου ἄδεια, ἢ θὰ σοῦ τὴ δώσουν τὸν Μάϊο ποὺ θὰ σοῦ εἶναι ἄχρηστη καὶ τὸν Αὔγουστο θὰ λιώνεις στοὺς πυρωμένους δρόμους μὲ ἕνα μαντήλι στὸ μέτωπο σὰν τὸν Ψαρόγιαννο, θὰ κάνεις τὸν καραγκιόζη, ὑπομένοντας κάθε εἴδους προσβολὴ καὶ ἐξευτελισμό, καὶ ἂν κάνεις τὸ σφάλμα νὰ παραπονεθεῖς θὰ σοὺ ὑποδειχθεῖ εὐγενικὰ τὸ κλασὲρ μὲ τὰ 6000 βιογραφικὰ ποὺ ἀναμένουν πρόσληψη.
Νοιώθεις τώρα ἠλίθιος, κορόϊδο, σοῦ τὴν ἔφεραν, ἔτσι; Πόσο ἀφελὴς ἤσουν;
Ἡ ἑπόμενη κίνηση τῶν ἐξουσιαστῶν συνοψίζεται στὸ ἑξῆς: "Φταῖμε Ὅλοι!" Ἀχαχαχαχαχαχαχα. Τί ἄλλο θὰ ἀκούσω μεγαλοδύναμε! Ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 2010, διαβάζω ἀκούω καὶ βιώνω ἕνα κλῖμα συλλογικότητας στὴν παρακμὴ ἄνευ προηγουμένου. Καθοδηγοῦν τὸν Ἕλληνα νὰ πιστέψει πὼς φταίει ἐκεῖνος ποὺ ὁ Ἐφοριακὸς δὲν ἐλέγχει τὸν φοροδιαφεύγοντα, πὼς φταίει ἐκεῖνος ποὺ ὁ "Εὐαγγελισμὸς" ἔχει ἑξήντα διορισμένους κηπουροὺς χωρὶς καν κῆπο, ποὺ ὁ Μαγγίνας εἶχε Πακιστανοὺς "φιλοξενούμενους", ποὺ ἡ ἰδιοκτησία Κυριακοῦ στὸν Πόρο διαθέτει καταπατημένο αἰγιαλό. Ἐπίσης ὁ Ἕλληνας ὀφείλει νὰ νιώσει πὼς φταίει ποὺ οἱ δρόμοι στὴ χώρα κοστίζουν ἔξι φορὲς περισσότερο ἀπὸ τὸ σύνηθες, βράχοι πέφτουν στὰ Τέμπη καὶ καταπλακώνουν διερχόμενα αὐτοκίνητα, ἀστυνομικοὶ πυροβολοῦν δεκαπεντάχρονους καὶ τοὺς σκοτώνουν, ἐνῶ ὁ Χριστοφοράκος φεύγει σὰν κύριος ἀπὸ τὴ χώρα καὶ τελικὰ ἀθωώνεται.
Νοιώθεις πώς φταῖς ἀνόητε; Καὶ βέβαια ΟΧΙ! Θέλεις νὰ διαμαρτυρηθεῖς, νὰ βγεῖς στοὺς δρόμους, τὸ αἷμα σου βράζει.
Σχεδίου συνέχεια: "Δὲν Ὑπάρχει Ἐλπίς. Κάτσε στ' Αὐγά σου!" Οἱ ἀγανακτισμένοι πολίτες ποὺ βλέπουν τὴ ζωή τους νὰ εὐτελίζεται εἶναι "ταραξίες ποὺ παραμποδίζουν τὴν εὔρυθμη λειτουργία τῆς κοινωνίας". Οἱ συνταξιοῦχοι ποὺ χώνονται στοὺς κάδους τῶν σκουπιδιῶν στὶς λαϊκὲς γιὰ κανένα φύλλο μαρούλι καὶ λίγο σπανάκι, παραλληλίζονται ἀπευθείας μὲ διακόσιους τραμπούκους ποὺ ρίχνουν μολότωφ. Οἱ ὁποῖοι τραμποῦκοι ἔχουν τόση σχέση μὲ τὴν ἐργασία καὶ τὴν ἀγανάκτηση ποὺ τὰ νέα μέτρα ἔφεραν, ὅση ὁ Τζίγγερ μὲ τὴν Κανέλλη.
Τί σοῦ ἔκαναν βρὲ φουκαρά; Σ' ἔμαθαν νὰ ζεῖς μὲ πράγματα ποὺ δὲν χρειαζόσουν καν, ποὺ δὲν τὰ ζήτησες καὶ ποὺ δὲν εἶχες νὰ τὰ πληρώσεις. Σ' ἔβαλαν νὰ δανειστεῖς γι’ αὐτὰ καὶ τώρα σ' ἔχουν στὸ χέρι. Δὲν ἔχεις ἠθικὸ ἀπόθεμα μέσα σου, γιατί σοῦ κλόνισαν τὴν πίστη, δὲν μπορεῖς νὰ διαμαρτυρηθεῖς γιατί θὰ χάσεις καὶ τὰ 1000 Εὐρὼ ποὺ παίρνεις. Μὴ διανοηθεῖς κάν νὰ βγεῖς στοὺς δρόμους, θὰ εἶσαι ἕνας ἀλήτης ταραξίας, ἄσε ποὺ δὲν θὰ καταφέρεις καὶ τίποτα. Καὶ ἐπιπλέον: Γιὰ ὅλα αὐτὰ εἶσαι ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΣ.
Θοῦ Κύριε!
Κατὰ τὰ λοιπά, ἡ ἐπίθεση τοῦ Ἰσραὴλ εἶναι κίνηση αὐτοάμυνας, ἐνῷ ὁ πεινασμένος Παλαιστίνιος ποὺ ἀγωνίζεται γιὰ πόσιμο νερό, τρομοκράτης. Τὰ μέσα ἀσχολήθηκαν μὲ αὐτό, ὄχι περισσότερο ἀπ’ ὅσο χρειάζομαι γιὰ νὰ κάνω ἕνα ζεστὸ μπάνιο, ἐνῷ ἡ μόνη πληροφορία ποὺ ἀποκόμισα ἀπὸ τὸ συμβὰν εἶναι πὼς τὸ Ἰσραὴλ ἔχει ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ στρατιωτικὸ ἐκπρόσωπο. Κι ἐσὺ τώρα προχωρᾶς μὲ σουγιὰ ἀπέναντι στὸ αὐτόματο ὅπλο. Κα-κο-μοὶ-ρη!
"Καὶ τί νὰ κάνω;" μοῦ ἀπευθύνει τὴν ἐρώτηση ἡ καλή μου, τώρα ποὺ διαβάζει αὐτὸ τὸ κείμενο.
"Κάνε τὸ δικό σου Πρόβλημα, Δικό τους", τῆς ἀπαντῶ!
Ἂν χάσεις τὴ δουλειά σου αὔριο εἶναι δικό σου πρόβλημα. Ἂν παραιτηθεῖτε ὅλοι αὔριο, τὸ πρόβλημα παύει νὰ εἶναι δικό σου καὶ γίνεται τοῦ ἐργοδότη. Ἂν καθυστερήσεις μία δόση, τὸ πρόβλημα τὸ ἔχεις ἐσύ. Ἂν γιὰ τρεῖς μῆνες ὅλοι οἱ δανειολῆπτες π.χ. τῆς Eurobank καθυστερήσετε τὶς δόσεις σας, τὸ πρόβλημα τὸ ἀποκτᾶ ἡ τράπεζα. Ἂν δὲν θέλεις νὰ παραιτηθεῖς, πήγαινε στὴ δουλειά σου κανονικὰ καὶ μὴν κάνεις τίποτα. Μεῖνε ἀκίνητος σὰν τὸν Βούδα ὅλη τὴ μέρα. Ἀλλὰ ὄχι μόνος σου. Κάντε τὸ ὅλοι μαζὶ στὸ τμῆμα. Ἕνας ἐργαζόμενος εἶναι ἀναλώσιμος. Χίλιοι ταυτόχρονα ὄχι. Μία δόση σὲ καθυστέρηση εἶναι κάτι τὸ τετριμμένο. Δέκα χιλιάδες ταυτόχρονα, ἀποτελοῦν συστημικὸ κίνδυνο.
Ξυπνῆστε Ἐπιτέλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου