Φαρμακονήσι, ἡ σύμπλευση εὐρωπαϊσμοῦ καί έθνικισμοῦ

Ὁ καλυμμένος χρυσαυγιτισμός τοῦ ΜΕΓΚΑ διά τοῦ εὐρωπαϊστοῦ κ. Πρετεντέρη. Ἀκολούθησε στό ΕΞΤΡΑ 3 ὁ φανερός χρυσαυγιτισμός τοῦ ἑλληναρᾶ Στέφανου Χίου

Πρὶν μερικὲς δεκαετίες οἱ  Ἕλληνες ἐφοπλιστὲς ἔσπασαν τὸ ἐμπάργκο πετρελαίου στηρίζοντας, ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, τὸ καθεστὼς φυλετικῶν διακρίσεων τῆς Νοτίου Ἀφρικῆς.  Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἀπέδειξαν τὴν στενὴ σχέση τοῦ ἕλληνα μὲ τὴν θάλασσα. Ἡ δεδομένη προτίμηση τῶν πλοιοκτητῶν σὲ ἀλλοδαπὰ πληρώματα ἂς θεωρηθῆ μία ἀσήμαντη λεπτομέρεια. Καί ἄν κάποιοι ἀμφιβάλλουν χρηματοδοτοῦμε τήν « πατριωτική» Χρυσῆ Αὐγή νά τούς κλείσει τά στόματα. Στὶς χρυσὲς σελίδες τῆς ἑλληνικῆς ναυτοσύνης ἂς περιλάβουμε καὶ τὸ πνίξιμο γυναικῶν καὶ πεντάχρονων παιδιῶν, πρὶν ἀπὸ μερικὲς ἡμέρες στὸ Φαρμακονήσι, μπροστὰ στὰ μάτια λιμενικῶν ὑπαλλήλων. Ὅσοι και να πνιγοῦν πάντα θα βρίσκουμε γιά τά πληρώματά μας.

Ὁ ἕνας συρρέει στὰ «συσσίτια μόνο γιὰ Ἕλληνες» ἢ σκέπτεται « ἐθνικά», καὶ δὲν ἔχει καμιὰ δυσκολία νὰ δεῖ στὰ πρόσωπα τῶν λιμενικῶν τοῦ Φαρμακονησίου τοὺς ἀκρίτες συνόρων πού φυλάττουν Θερμοπύλες ἀπὸ τοὺς ἀλλοδαποὺς εἰσβολεῖς. Ὁ ἄλλος προσκυνᾶ τὴν εὐρωπαϊκὴ σύγκλιση, εἴτε ὡς ὑπάλληλος εἴτε ἀπὸ λιγούρα συμμετοχῆς σὲ αὐτὴν μὲ τὸ ἀζημίωτο. Χρησιμοποιεῖ τὸν μετανάστη ὡς ἐργαλεῖο τῆς ἐπιχείρησής του πού παράγει καί δοξάζει τήν Ἑλλάδα. Ἤ,  κάνει πολιτική κατεβαίνοντας στὸ λιμάνι νὰ ὑποδεχθεῖ τὸν θαλασσοπνιγμένο κρατῶντας τὸ κομματικό του πλακάτ. Τελικὰ τὸ Φαρμακονήσι εἶναι ὁ τόπος συνάντησης – καί σύμπλευσης ἀφοῦ ἀναφερόμαστε σέ ὕδατα - ἐθνικισμοῦ καὶ εὐρωπαϊσμοῦ…

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ - 5

Δυστυχία σου Ἑλλάς ( Γ. Σουρῆς –Γ. Ζουγανέλης)

Ἡ ρεμούλα στὰ νεοελληνικὰ πράγματα δὲν εἶναι κάτι τὸ καινοφανές. Ὅταν, στὰ πρῶτα χρόνια τῆς προσφερθείσης «ἐθνικῆς» ἀνεξαρτησίας, ἐρώτησαν τὸν Ἰωάννη Κωλέττη, γιὰ τὴν τεράστια διασπάθιση τοῦ δημοσίου χρήματος ἐπὶ πρωθυπουργίας του, ἡ ἀπάντησή του ἦταν ὄχι μόνο ἀφοπλιστική ἀλλά καί ἐνθαρρυντική : « …οἱ Ἑλληνάρες μου τὰ τρῶνε …». Τήν ρεμούλα, πού ἐπί τῶν ἡμερῶν του ὀργίασε, ὁ Κώστας Σημίτης τήν ἐξωραῒζει, ἀφοῦ ἐξακολουθεῖ νά "ἀπαντᾶ" μόνο στά δικά του " ἐρωτήματα", γράφοντας ὡς γκουρού ἄρθρα καί ὀρμήνειες περί εὐρωπαϊκῆς προοπτικῆς...

Ἡ νοοτροπία αὐτὴ παραμένει ἴδια καὶ ἀπαράλλακτη μέχρι σήμερα. Οἱ τυχὸν διαφοροποιήσεις ὑπάρχουν καὶ σκοπεύουν πάντα νὰ καλύψουν τὴν ἀκόρεστη πεῖνα τῆς ἑλλαδικῆς ἀστικῆς τάξης, καὶ τὸ ἰδεολογικὸ κενό της. Τὸ ἰδεολογικὸ κενὸ δὲν εἶναι ἀστεία ὑπόθεση, ἀφοῦ ὑποκρύπτει τὴν ἀδυναμία τῆς χώρας νὰ ἀντιληφθῆ τὰ σύγχρονα ἱστορικὰ προβλήματα καὶ τὶς πραγματικές της ἀνάγκες. Ὅλα ὅσα βγῆκαν στήν ἐπιφάνεια, γιά νά καλύψουν αὐτό τό κενό, μοιάζουν μέ λαγούς ἀπό καπέλο  θαυματοποιοῦ. Ἀπὸ τὸν μεγαλοϊδεατισμό, τὴν «ἐθνικὴ ἀνεξαρτησία» καὶ τὰ «ἐθνικὰ δίκαια» μέχρι τὴν εὐρωπαϊκὴ σύγκλιση καί ὁλοκλήρωση, ἡ ἀπόσταση εἶναι ἐλαχίστη. Ὅλες αὐτὲς οἱ κενολογίες, ἄμεσα ἢ ἔμμεσα ὑποστηριζόμενες ἀπό τήν διανόηση,  ἐχρησιμοποιοῦντο μόνον γιὰ ἐσωτερικὴ κατανάλωση, ἀπὸ τὴν στιγμὴ πού ἐξασφάλιζαν τὴν πολιτικὴ ὑπανάπτυξη τοῦ κόσμου, καὶ ἀδιάκοπο φαγοπότι μέ τά γνωστά μας χρυσᾶ κουτάλια τῆς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ… Τό μενού πλουσιοπάροχο: δάνεια, σχέδια Μάρσαλ, Μ.Ο.Π. , ΕΣΠΑ, ντεμέκ Ὀλυμπιάδες καί δέν συμμαζεύεται ...